စာဖတ္ျခင္း...

စာဖတ္ျခင္းကို ကိုယ္ဟိုးငယ္ေလးကတည္းက ၾကိဳက္ခဲ့တာပါ...
ငယ္ကတည္းက စာအုပ္တစ္အုပ္ရွိရင္ ကိုယ္ျငိမ္ေနတတ္တယ္...
စာဖတ္တာကို ဘယ္လိုစျပီး စဲြလမ္းခဲ့လဲဆိုတာေတာ့ ကိုယ္ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့ပါဘူး...
သူမ်ားေတြလို အိမ္ကလူၾကီးေတြက စာအရမ္းဖတ္လို႕ စာလိုက္ဖတ္ျဖစ္တာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး... အိမ္မွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္ကလဲြလို႕ က်န္တဲ့သူေတြ စာသိပ္မဖတ္ၾကဘူး... ကိုယ့္အစ္မ ဝမ္းကြဲေတြ၊ ကိုယ္ႀကီးႀကီး နဲ႕ ဘႀကီးတို႕ကေတာ့ စာအရမ္းဖတ္ၾကတယ္... အစ္မေတြကိုေတာ့ တစ္ၿမိဳ႕တည္းရိွေနလို႕ သူတို႕စာအရမ္းဖတ္တာေတြပင္မယ့္... ႀကီးႀကီးနဲ႕ ဘႀကီးတို႕ကေတာ့ ကိုယ္နားမွာ မရွိၾကပါဘူး... ေမေမ့ဆီမွာက်န္ခဲ့တဲ့ သူတို႕ဖတ္ခဲ့တဲ့စာအုပ္ေတြေၾကာင့္သာ သူတို႕စာဖတ္ေၾကာင္း ဘယ္လိုစာမ်ဳိးေတြဖတ္တယ္ဆိုတာကို ကိုယ္ခန္႕မွန္းလို႕ရခဲ့တာပါ...

ေမေမကေတာ့ ငယ္တုန္းက အရမ္းဖတ္တယ္လို႕ေျပာေပမယ့္ ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ စာဖတ္တာသိပ္မေတြ႕ေတာ့ပါဘူး...
ေဖေဖကေတာ့ စာဖတ္တာကို သိပ္သေဘာက်ပံုမရဘူး... ဆယ္တန္းေအာင္ျပီး ကိုယ္စာအုပ္ေတြ ငွားငွားဖတ္ေတာ့ သူက အျမင္ကပ္ျပီး စြယ္စံုက်မ္းေတြ ထုတ္ေပးတာကို မွတ္မိေသးတယ္... သူက ရြဲ႕ျပီးထုတ္ေပးတာလား... တကယ္ပဲ ဖတ္ေစခ်င္လို႕လားေတာ့ ကိုယ္မသိပါဘူး... ဒါေပမယ့္ အဲဒီစြယ္စံုက်မ္းေတြကိုလည္း ကိုယ္စိတ္ဝင္တစားဖတ္လိုက္ေသးတယ္... အရမ္းလည္း သေဘာက်ခဲ့တယ္...

စာေတြစဖတ္တတ္တဲ့ ၁ တန္း ၂ တန္းတုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆို စာအုပ္ငွားဖတ္ခြင့္ရပါတယ္... ေမေမက ဝတၱဳ၊ ကိုယ္နဲ႕ ေမာင္ေလးက ကာတြန္း တစ္ေယာက္ကို ၁ အုပ္စီ..
ေသာၾကာ၊ စေန ၂ ရက္ စာဖတ္ခြင့္၊ စာအုပ္ငွားခြင့္က ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ တစ္ပတ္လံုးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပါ...
ေသာၾကာေန႕ညေန ေနမဝင္ခင္မွာ အိမ္စာေတြ အျပီးလုပ္မွ စာအုပ္ဆိုင္သြားခြင့္ရတယ္...
အိမ္စာမျပီးရင္ သြားျပီပဲ... အိမ္စာေတြျပီးလို႕ စာအုပ္ဆိုင္သြားရင္ ေမေမက မလိုက္ပါဘူး.. သူဖတ္ခ်င္တဲ့ စာေရးဆရာနာမည္ကိုေျပာျပီး ကိုယ္တို႕၂ေယာက္ကို သြားခိုင္းလိုက္တာပါပဲ...

စာအုပ္ဆိုင္ေရာက္ရင္ ငွားမယ့္စာအုပ္ကို ကိုယ္အၾကာၾကီးေရြးတတ္တယ္... ဘာလုိ႕လဲဆိုေတာ့ စာအုပ္ေတြ အမ်ားၾကီးကို ဟိုလွန္ဒီလွန္လုပ္ျပီး ဖတ္ေနတာပါ... ငွားရမွာက ၁ အုပ္ထဲဆိုေတာ့ ေရြးရေတာ္ေတာ္ကိုခက္ခဲ့တာပါ...
တစ္ခါတစ္ခါ လမ္းမွာေတာင္ စာအုပ္ကို ဖတ္ျပီးျပန္ခ်င္ျပန္တာပါ...
အိမ္ေရာက္ရင္ ခဏေလးနဲ႕ ဖတ္လို႕ကုန္သြားေရာ.. အဲဒီဖတ္ျပီးသြားတဲ့ စာအုပ္ကို ေနာက္တစ္ရက္လည္း ဆက္ဖတ္...
ျပန္ပို႕ခါနီးအထိ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ဖတ္တတ္တယ္...

ေမေမရဲ႕ ဝတၳဳကေတာ့ ကိုယ့္တို႕ကို မဆဲြေဆာင္ႏိုင္ဘူး... အဲဒီတုန္းက စာေတြခ်ည္းပဲပါတဲ့ စာအုပ္ကို ကိုယ္ဘယ္လိုမွ မဖတ္ခ်င္ပါဘူး... ညဆို ၃ေယာက္သား စာအုပ္တစ္ေယာက္ တစ္အုပ္စီနဲ႕ အိပ္ယာထဲမွာ ေကြးေနရတာ အရသာတစ္မ်ဳိးပါ.. (ေဖေဖကေတာ့ ကားေမာင္းလို႕ အျမဲ ခရီးထြက္ေနပါတယ္... အျမဲတမ္း အိမ္မွာ ကိုယ္တို႕ ၃ ေယာက္တည္း...)

အဲဒီအရြယ္ကတည္းက စာဖတ္ျခင္းကို ကိုယ္သေဘာက်ခဲ့တာ... ၃ တန္း ၄ တန္း အရြယ္ေလာက္က်ေတာ့ ကိုယ္ သိုင္းဝတၳဳေတြဖတ္တယ္... အဲဒီကေန တျဖည္းျဖည္း တျခားဝတၳဳေတြ ဖတ္တတ္လာတယ္... တာရာမင္းေဝ နဲ႕ ဂ်ဴး တို႕က ကိုယ္အၾကိဳက္ဆုံး စာေရးဆရာေတြပါ... အိမ္မွာေနတုန္းကေတာ့ စာအုပ္ဖတ္ခ်င္ရင္ ေႏြရာသီကို ေစာင့္ရပါတယ္... အိမ္ကေက်ာင္းစာမလုပ္မွာ စိုးလို႕ ေပးမဖတ္ပါဘူး... တစ္ခါတစ္ခါ အရမ္းဖတ္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မ်ဳိးဆို ေက်ာင္းအခန္းထဲမွာ ခိုးဖတ္ပါတယ္..၈ တန္း ၉ တန္း မွာအေဆာင္သြားေနေတာ့ ကိုယ္ေန႕တိုင္းစာအုပ္ေတြ ငွားဖတ္ပါတယ္..
အဲဒီအရြယ္မွာ ဘာသာျပန္ေတြကို အရသာေတြ႕ေနျပီ...

ကိုယ္ေနတဲ့အေဆာင္က ကိုယ့္အစ္မဖြင့္ထားတဲ့ အေဆာင္ပါ... တစ္ျခားေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြက ပိုက္ဆံေပးျပီးေနေပမယ့္ ကိုယ္ကိုေတာ့ ဒီတိုင္းေခၚထားတာ... သူတို႕ေတြကလည္း စာအရမ္းဖတ္တဲ့သူေတြဆိုေတာ့ အေဆာင္မွာ စာအုပ္ေတြမွ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္... ကိုယ္ေနရတဲ့ အခန္းကလည္း စာအုပ္စင္နဲ႕ နီးနီးဆိုေတာ့ သူတို႕စာအုပ္ေတြအားလံုးနီးပါး ယူဖတ္ျဖစ္တယ္... ငယ္တုန္းဆိုေတာ့ ဘယ္သူက ေကာင္းတယ္ ဘယ္သူက မေကာင္းဘူးဆိုတာကိုလည္း မခဲြျခားတတ္ဘူး... အားလံုးဖတ္တာပဲ...

ကိုယ္ ၉ တန္းတုန္းက ကိုယ္က ေက်ာင္းစာမလုပ္ပဲ အျပင္စာေတြခ်ည္း ထိုင္ဖတ္ေနတတ္တယ္... အဲဒါကို ကိုယ္တို႕ အေဆာင္က ၁၀ တန္းေတြကပါ စာမလုပ္ပဲ စာအုပ္ေတြ လိုက္ဖတ္လို႕ သူတို႕ေတြတန္းစီျပီး စာေမးပဲြက်ၾကေရာ္... အဲဒါနဲ႕ပဲ ကိုယ္ ၁၀ တန္းလည္း ေရာက္ေရာ အေဆာင္ဆက္မေနရပဲ အိမ္ျပန္ေရာက္သြားေသးတယ္...

၁၀ တန္းေအာင္ျပီးေတာ့ တကၠသိုလ္မတတ္ခင္ၾကားထဲမွာ တစ္ႏွစ္လံုးစာၾကမ္းပိုးလုပ္ေနတာ... ကိုယ္ ငွားတဲ့စာအုပ္ဆိုင္နာမည္က မိုးနတ္သား တဲ့... ဆိုင္ပိုင္ရွင္အကိုၾကီးက စာဖတ္တာ ဝါသနာပါေတာ့ သူက
ကိုယ္အတြက္ စာအုပ္ေတြ ေရြးေပးတတ္တယ္... ဘာဖတ္ရမလဲ မသိေတာ့ရင္ သူကိုသာေမးလိုက္ စာအုပ္ေကာင္းေကာင္းေတြ ေရြးေပးတတ္တယ္... သူေရြးေပးလို႕ မင္းသားေလး၊ သုချမိဳ႕ေတာ္၊ ပုလိပ္ အဲဒီလို စာအုပ္ေကာင္းေတြနဲ႕ ကိုယ္ရင္းနီးခဲ့တယ္...

ေက်ာင္းတတ္ေတာ့ ပထမႏွစ္မွာ ကိုယ္မႏၱေလးမွာေနတယ္... မႏၱေလးေက်ာင္းနားမွာ စာအုပ္အရမ္းစံုတဲ့ စာအုပ္ဆိုင္ေတြရွိတယ္.. ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆို ညမအိပ္ပဲ ေကာ္ဖီမတ္ခြက္ၾကီး တစ္ခြက္နဲ႕ စာဖတ္တတ္တယ္... တစ္ခါတစ္ခါ အတန္းလစ္ျပီး စာၾကည့္တိုက္မွာ အျပင္က စာအုပ္ငွားျပီး သြားဖတ္တတ္တယ္... စာၾကည့္တိုက္က စာအုပ္မစံုဘူး ဒါေပမယ့္ အဲကြန္းရွိတယ္... ကိုယ္က ေတာင္ေပၚကဆင္းလာခါစဆိုေတာ့ အပူဒါဏ္ကို မခံႏိုင္ပါဘူး...

ဒီလုိနဲ႕ စာအုပ္ေတြကို ကိုယ္ တျဖည္းျဖည္းခ်စ္တတ္လာတယ္... ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ စာအုပ္ဆိုင္ေတာ္ေတာ္နဲ႕ ရွာမေတြ႕လို႕ စာအုပ္ေတြ ဝယ္ဖတ္ရင္းက စာအုပ္စုတတ္လာတယ္... ခုဆို ကိုယ္ဆီမွာ စာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္... ေက်ာင္းတတ္ေနတုန္းကဆို စာၾကည့္တိုက္ဖြင့္ဖို႕အထိ ကိုယ္စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့တာ... ခုေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူးထင္ပါတယ္... ေတာင္ၾကီးမွာ ျပန္ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ အဲဒီအိမ္မက္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မယ္ထင္တယ္...

ုေနာက္ပိုင္းေတာ့ စာအုပ္ေတြကို သိပ္မဝယ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး... ကိုယ္ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္ မနည္းေလာက္ေအာင္ သံုးေနရတာဆိုေတာ့... ငွားဖတ္စရာဆိုင္လည္းရွိတယ္ဆိုေတာ့ ... ကိုယ္ငွားတဲ့ဆုိင္ ၂ ဆိုင္က အရမ္းစာအုပ္စံုတဲ့ ဆိုင္ေတြပါ... နာမည္က ေရႊေတာင္ပံ နဲ႕ ရွင္သန္ေရး ပါ...
ေက်ာင္းျပီးျပီး သံ႐ံုးမွပဲ ဆက္တတ္ေနတုန္းက ကိုယ္စာေတာ္ေတာ္ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္... အရမ္းလည္း အားေနေတာ့...

အခု အလုပ္လုပ္ျပီးေနာက္ပိုင္း စာအုပ္လည္း သိပ္မဖတ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး... ခုတေလာမွ E-book ေတြကို အင္တာနက္က ေဒါင္းျပီး ဖတ္ပါတယ္... စာအုပ္ကို ကိုင္ဖတ္ရတာေလာက္ေတာ့ အရသာမေတြ႕ဘူး... လံုးဝမဖတ္ျဖစ္တာနဲ႕ စာရင္ေတာ့ အဆင္ေျပသလိုပဲ... အင္တာနက္ေတြေပၚလာတာ အဲဒီတစ္ခုေကာင္းတယ္... ကိုယ္ရွာလို႕မရတဲ့ စာအုပ္အေဟာင္းေတြကို ဖတ္လို႕ရလာတယ္... ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ရဲ႕စာဖတ္ခ်ိန္ေတြကို အင္တာနက္က လုယူသြားသလိုပဲ... ဒီတိုင္းဆို စာဖတ္ျဖစ္ေနမယ့္အခ်ိန္ေတြ ခုေတာ့ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ကုန္ကုန္သြားတတ္တယ္...

ေတာင္ၾကီးျပန္တဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္စာဖတ္ျဖစ္ပါတယ္... အြန္လိုင္းသြားထိုင္ဖို႕ဆိုျပီး ညဘက္အျပင္မွ ထြက္လို႕မရတာ... ညညဆိုစာေတြပဲ ဖတ္ျဖစ္ေနေရာ... အရင္ကလို စာပဲဖတ္ေနလို႕ဆိုျပီး ေဖေဖက မေျပာေတာ့ပါဘူး... စြယ္စံုက်မ္းေတြလည္း မထုတ္ေပးေတာ့ဘူး... အဲဒီစြယ္စံုက်မ္းေတြ ကိုယ္လိုခ်င္လို႕ေတာင္းတာေတာင္ ဘယ္နားေရာက္ေနလဲ မသိဘူးတဲ့...

အခုကိုယ္ကို အႀကိဳက္ဆံုးစာအုပ္ဘာလဲလို႕ ေမးရင္ေတာ့ ကိုယ္မေျဖတတ္ပါဘူး... စာအုပ္တိုင္းမွာ ဆဲြေဆာင္မွဳေလးေတြရွိပါတယ္... ကိုယ္လည္း ကုိယ္ျဖစ္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ကိုလိုက္ျပီး စာအုပ္ေတြကို ေျပာင္းဖတ္ျဖစ္ပါတယ္...